ช้องนางคลี่
ชื่อวิทยาศาสตร์ Lycopodium phlegmaria L.
ชื่อวงศ์ Lycopodiaceae
ชื่ออื่น ช้องนางคลี่ พู่ระโหง (จันทบุรี) ระย้า (นครศรีธรรมราช)
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ เป็นพืชใกล้เคียงเฟิน
ลำต้น อ่อนแตกเป็นก่อ ห้อยลง กว้าง 1.0-5.0 มิลลิเมตร ยาว 5.0-1.0 เมตร แตกกิ่งเป็นคู่ๆ
ใบ เป็นใบเดี่ยว เรียงเวียนสลับ ใบไม่ชิดกันมาก มองเห็นลำต้นชัดเจน ใบรูปรีหรือรูปหอก กว้าง 2.0-5.0 เซนติเมตร
ยาว 1.2-1.5 เซนติเมตร แผ่นใบหนา ขอบเรียบ ปลายใบเรียวแหลม โคนใบมน ใบสีเขียวแก่เป็นมัน ก้านใบสั้น
สโตรบิลัส อยู่ตอนปลายสุดของต้น ลักษณะเป็นเส้นกลมแตกสาขาเป็น คู่ๆ 2-3 ใบ ขนาดยาว 6.0-10.0 เซนติเมตร
ดูเป็นระย้า มีเกล็ดเล็กๆ ติดอยู่โดยรอบ เห็นได้ชัดเจน ทำหน้าที่เป็นถุงเก็บสปอร์
แหล่งที่พบ พบบนต้นไม้ หรือบนก้อนหินที่ร่มเงา
การขยายพันธุ์ สปอร์
ลักษณะเด่น ทรงต้น