หมากหวิง

ชื่อวิทยาศาสตร์           : Pinanga disticha Blume ex H. Wendl.
ชื่อพื้นเมือง                : หมากเจ, เจหางปลา, รีอาซู (มลายู-นราธิวาส)
ชื่อวงศ์                     : ARECACEAE
ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ ไม้จำพวกปาล์มแตกกอขนาดเล็ก

ลำต้น เส้นผ่าศูนย์กลางลำต้น 0.6–1 เซนติเมตร สูง 1-2 เมตร ลำต้นสีเขียว หรือน้ำตาลหน่อแตกจากลำต้น                                                                                                            
ใบ ใบเป็นใบเดี่ยวรูปหางปลา หรือเป็นใบประกอบแบบขนนกโดยขอบใบเว้าถึงเส้นกลางใบ มีใบย่อย 3 - 6 คู่ ปลายใบรูปหางปลา หลังใบสีเขียวอ่อนมีจุดประสีเขียวเข้มทั่วแผ่น ท้องใบสีเทาเงิน กาบใบและก้านใบมีขนละเอียดสีน้ำตาลปกคลุมกาบใบสีเขียวอมเหลือง ยาวประมาณ 12 เซนติเมตร ลักษณะเป็นหลอดหุ้มลำต้น ก้านใบสั้นแกนกลางใบยาว 30-40 เซนติเมตร                                                 
ดอก ช่อดอก ออกใต้คอยอด ห้อยลง ก้านช่อตรงหรือสลับฟันปลา สีเขียวไม่แยกแขนงยาวประมาณ 10 เซนติเมตร                                                                                                           
ผล รูปไข่หรือรูปรี ขนาด 1.2-1.5x0.8- 1 เซนติเมตร ติดเรียงข้างก้านช่อในระนาบเดียวกัน ติดเรียงข้างก้านช่อในระนาบเดียวกัน ผลอ่อนสีเขียว ผลสุกแดง

การใช้ประโยชน์

เป็นไม้ดอกไม้ประดับ เนื่องจากทรงต้น และใบมีความสวยงาม