หว้า

ชื่อวิทยาศาสตร์    : Syzygium cumini (L.) Skeels                                                                                                              

ชื่อพื้นเมือง        : หว้าขี้แพะ ห้า มะห้า ห้าขี้แพะ (เหนือ) กรีแย (มลายู-ปัตตานี)                                                       

ชื่อวงศ์             : MYRTACEAE                                                                                                                                                 

ลักษณะทั่วไปทางพฤกษศาสตร์                                                                                                                                                      

            ไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงใหญ่ เปลือกหนาขรุขระ ลำต้นสีน้ำตาล ใบ ใบเดี่ยวรูปไข่ ขอบใบเรียบ ปลายใบแหลม แผ่นใบเรียบ ผิวใบมัน ค่อนข้างหนา สีเขียวเข้มผิวมัน เส้นใบเหลือง ดอก เป็นช่อ ดอกย่อยขนาดเล็ก มีเกสรเป็นพู่ยื่นออกจากกลีบเลี้ยง ก้านดอกสั้น ผล รูปไข่เป็นพวง ขนาด 1-2 เซนติเมตร ผลแก่สุกสีม่วงถึงดำ

ช่วงการออกดอกและติดผล : ระหว่างเดือนพฤษภาคม – เดือนสิงหาคม                                                        

นิเวศวิทยา : พบตามป่าโปร่ง                                                                                                                                    

การขยายพันธุ์ : ใช้เมล็ด                                                                                                                                      

สรรพคุณทางสมุนไพร :                                                                                                                                                                  

           ใบ             แก้บิดมูกเลือด ต้มชะล้างบาดแผล ตำทาแก้โรคผิวหนัง                                                                                  

           เมล็ด         ต้มหรือบดรับประทานแก้โรคเบาหวาน แก้บิดท้องร่วง เปลือกต้น แก้ท้องร่วง แก้น้ำลาย เหนียว ต้มชะล้างบาดแผล