เทพธาโร

เทพธาโร

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Aristolochia tagala Cham

ชื่อวงศ์ : ARISTOLOCHACEAE

ชื่อพื้นเมือง : จวนหอม (ภาคใต้) กือดากือมาแง (มลายูยะลา)

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์ : ไม้เถา ลำต้น พาดต้นไม้อื่นยาวประมาณ 10 เมตร เป็นร่องไม่มีขน ใบ ใบเดี่ยว เรียงสลับ รูปหอกแกมรูปไข่ กว้าง 5.5-13 เซนติเมตร ยาว 7.5 – 17.5 เซนติเมตร โคนใบเว้ารูปหัวใจ ขอบใบเรียบ ปลายใบแหลม ผิวใบเรียบ ทั้งสองด้าน ดอก เป็นดอกช่อสั้น ออกตามใบซอกใบ ช่อละ 1-2 ดอก มีกลิ่นเหม็น มีใบประดับ รูปขอบขนาน ขนาดเล็ก กลีบดอกชั้นเดียว ยาว 5-6 เซนติเมตร เชื่อมติดกันเป็นท่อ โคนท่อป่องเป็นกระเปาะลม ท่อโค้ง ปากท่อเบี้ยวและยื่นยาวไปข้างหนึ่ง ปลายมน มีขน ผล เป็นผลแห้ง รูปกระเช้ารวมทั้งก้านยาว 3-6 เซนติเมตร ผลแก่จะแตกเป็น 6 เสี่ยง ก้านผลแยกออกเป็น 6 เส้น ตอนปลายรวมเป็น 1 เส้น เมล็ด รูปไข่แกมรูปสามเหลี่ยม ขนาดกว้าง 0.5-1 เซนติเมตร มีปีกแบนผิวด้านหนึ่งเป็นตุ่มเล็กๆ ช่วงเวลาการออกดอกตลอดปี แหล่งที่พบ พบตามป่าเบญจพรรณทั่วไป การขยายพันธุ์เมล็ด การใช้ประโยชน์ สมุนไพร - ต้น ใช้กินเป็นยาทำให้ธาตุปกติ - ใบ ใช้ตำเป็นยาพอกภายนอก เช่น พอกศีรษะลดไข้ พอกแก้โรคผิวหนัง เผาใบให้ร้อน วางนาบไว้บนท้องหรือตามแขนขาที่บวม ใช้แก้อาการปวดบวม