มะไฟกา

ชื่อวิทยาศาสตร์         Baccaurea parviflora Mull.Arg.

ชื่อพื้นเมือง     มะไฟป่า มะไฟเขา (ยะลา) มะไฟเต่า (สตูล) ส้มไฟดิน ส้มไฟป่า (นครศรีธรรมราช)

ชื่อวงศ์          EUPHORBIACEAE

ลักษณะทางสัณฐานวิทยา

          ไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงใหญ่ ลำต้น สูง 6-10 เมตร เปลือกสีน้ำตาลหรือเทา เปลือกแตกเป็นร่องตามยาว ใบ ใบเดี่ยว เรียงแบบเวียนสลับที่ปลายกิ่ง แผ่นใบหนาเหนียว ใบรูปรีหรือใบหอกกลับ ผิวใบเรียบทั้งสองด้าน ขอบใบเรียบ ปลายใบแหลม โคนใบสอบเรียว ใบกว้าง 3.5-5.5 เซนติเมตร ยาว 11-14 เซนติเมตร เส้นใบแตกแบบขนนก เส้นกลางใบเห็นชัดเจน ดอก เป็นช่อกระจะ ขนาดเล็ก ช่อดอกยาว 15-30 เซนติเมตร ออกตามกิ่งและลำต้น ผล ผลเป็นช่อ 2-10 ผลต่อช่อ ผลเดี่ยว รูปกลมรีหรือรูปกระสวย มีหนามติ่งแหลมที่ปลายผล เส้นผ่านศูนย์กลาง 1.5-2.5 เซนติเมตรผิวเปลือกเรียบหนา มีขนปกคลุมเล็กน้อย เนื้อในสีขาว ผลอ่อนสีแดงอมม่วง ผลสุกสีแดง เมล็ดจำนวนมากขนาดเล็ก

การกิน                    ผลสุก รสเปรี้ยวอมหวาน กินเป็นผลไม้

ช่วงการเก็บเกี่ยวผลผลิต        มกราคม – กรกฏาคม