ช้องนางคลี่

ช้องนางคลี่

ชื่อวิทยาศาสตร์    Lycopodium phlegmaria L.

ชื่อวงศ์            Lycopodiaceae

ชื่ออื่น             ช้องนางคลี่ พู่ระโหง (จันทบุรี) ระย้า (นครศรีธรรมราช)

ลักษณะทางพฤกษศาสตร์  เป็นพืชใกล้เคียงเฟิน

           ลำต้น        อ่อนแตกเป็นก่อ ห้อยลง กว้าง 1.0-5.0 มิลลิเมตร ยาว  5.0-1.0 เมตร แตกกิ่งเป็นคู่ๆ

          ใบ           เป็นใบเดี่ยว เรียงเวียนสลับ ใบไม่ชิดกันมาก มองเห็นลำต้นชัดเจน ใบรูปรีหรือรูปหอก กว้าง 2.0-5.0 เซนติเมตร

                        ยาว 1.2-1.5 เซนติเมตร แผ่นใบหนา ขอบเรียบ ปลายใบเรียวแหลม โคนใบมน ใบสีเขียวแก่เป็นมัน ก้านใบสั้น

         สโตรบิลัส      อยู่ตอนปลายสุดของต้น ลักษณะเป็นเส้นกลมแตกสาขาเป็น คู่ๆ 2-3 ใบ ขนาดยาว 6.0-10.0 เซนติเมตร

                        ดูเป็นระย้า มีเกล็ดเล็กๆ ติดอยู่โดยรอบ เห็นได้ชัดเจน  ทำหน้าที่เป็นถุงเก็บสปอร์

        แหล่งที่พบ     พบบนต้นไม้ หรือบนก้อนหินที่ร่มเงา

       การขยายพันธุ์     สปอร์

       ลักษณะเด่น       ทรงต้น